← Chonaic siad chucu sa ghleann an fear mór álainn ar each bhán. 🔊✎
← "Is náireach le rá é nach dtig le neart bhur slua an leac sin a thógáil," arsa an marcach. 🔊✎
← Luigh sé anonn ar a chliathán deas agus rug ar an leac ina lámh. 🔊✎
← Le neart agus le lúth a ghéag chuir sé seach bpéirse as a háit í. Bhris giorta an eich bháin le meáchan an urchair, agus sular mhothaigh an gaiscíoch bhí sé ina sheasamh ar a dhá bhonn ar thalamh na hÉireann. 🔊
← D'imigh an t-each bán chun scaoill air agus fágadh é féin ina sheanduine bhocht dhall i measc an tslua i nGleann na Smól. 🔊✎
← B'iontach le gach uile dhuine an seanóir críon liath a bhí os méid gach fir agus an rud a tharla dó. 🔊✎
← Níorbh fhada go bhfaca siad aniar chucu ar each bhán an marcach mná ab áille gnaoi. 🔊✎
← Bhí a gruaig ina duala buí óir ar sileadh léi agus a gormshúile mar dhrúcht ar bharr an fhéir. 🔊✎
← "An é do chéile a d'imigh uait, nó cad é an buaireamh a thug an fad seo thú?" 🔊
← "A iníon óg,' arsa Fionn, "cad é mar a thug tú grá do mo mhacsa thar fhir bhreátha an tsaoil?" 🔊✎
← "Thug mé grá éagmaise dó as an méid a chuala mé i dTír na nóg fána phearsa agus fána mhéin," arsa Niamh. 🔊✎
← Is í an tír is aoibhne faoin ghrian. 🔊✎
← "Is tú mo rogha thar mhná an domhain, agus rachaidh mé le fonn go Tír na nÓg leat." 🔊
← Ansin chuaigh Oisín ar mhuin an eich bháin agus chuir Niamh Chinn Óir ar a bhéala. 🔊✎
← Rinne na Fiann an dís a chomóradh go béal na mara móire siar. 🔊
← Chroith an t-each bá é féin chun siúil. 🔊✎
← Rinne sé trí seitreacha ar an tráigh agus thug a aghaidh siar díreach ar an fharraige le hOisín is le Niamh. 🔊✎
← Thráigh an mhínmhuir rompu agus líon na tonnta tréana ina ndiaidh. 🔊✎
← Chonaic siad an eilit mhaol ar léim lúith agus an gadhar bán á tafann. 🔊✎
← Chonaic siad an ainnir ó gar each dhonn ag imeacht ar bharr na toinne, úll óir ina deaslámh agus an marcach ina dhiaidh ar each bhán le claíomh chinn óir. 🔊✎
← Tháinig siad i dtír ag dún Rí na mBeo, mar a raibh iníon an rí ina brá ag Fómhar Builleach. 🔊✎
← Chuir Oisín comhrac thrí oíche is thrí lá ar Fhómhar Builleach, gur bhain sé an ceann de agus gur lig saor iníon Rí na mBeo. 🔊✎
← Ansin ghluais siad leo thar an gharbhmhuir go bhfaca siad an tír aoibhinn lena dtaobh, na machairí mine fá bhláth, na grianáin a cumadh as clocha solais, agus an dún rí a raibh gach dath ann dá bhfaca súil. 🔊✎
← Chaith siad flea is féasta a mhair deich n-oíche is deich lá i ndún an rí, agus pósadh Oisín agus Niamh Chinn Óir. 🔊
← D'iarr sé an t-each bán ó Niamh go dtugadh sé cuairt ar Éirinn. 🔊✎
← Tiocfaidh mé slán ar ais go Tír na nÓg." "Deirim leat fá thrí, a Oisín, má ligeann tú uait an t-each bán éireoidh tú i do sheanóir chríon liath, gan lúth, gan léim, gan amharc súl. 🔊
← Chuaigh sé ar mhuin an eich bháin agus thug a chúl go dubhach le Tír na nÓg. 🔊✎
← Ar theacht go Gleann na Smól domh thug mé tarrtháil ar an bhuíon gan bhrí agus chaill mé an t-each bán. 🔊
← Thairg Pádraig ansin Oisín a choinneáil ar a theaghlach agus a thabhairt leis ar a thurais ar fud Éireann, óir bhí trua aige don tseanóir dhall agus ba mhaith leis seanchas an tseansaoil a fháil uaidh agus soiscéal Dé a theagasc dó i ndeireadh a aoise. 🔊✎
← Ansin tháinig a bproinn agus d'fhiafraigh Pádraig d'Oisín an rachadh sé chun an phroinntí mar aon le cách. 🔊✎